Spis treści:
Subkliniczna to znaczy utajona
Ten rodzaj zaburzenia pracy tarczycy ma wiele nazw. Podstawowa do subkliniczna niedoczynność tarczycy, ale mówi się o niej też: utajona, podkliniczna, łagodna, skąpo lub mało objawowa (w skrócie: SNT). To stan, w którym stężenie hormonów tarczycy - fT4 i fT3 jest na właściwym poziomie lub nieznacznie odbiega od normy, a poziom TSH, czyli hormonu regulującego pracę tarczycy jest lekko podwyższony (powyżej 4,5 mIU/l).
To najłagodniejsza postać niedoczynności tarczycy. Najczęściej chorują na nią kobiety po 45. roku życia. oraz osoby cierpiące na jedną z autoimmunologicznych chorób. W grupie podwyższonego ryzyka zachorowania na subkliniczną niedoczynność są pacjenci z cukrzycą.
grafika: Ula Bugaeva
Według badań subkliniczna niedoczynność tarczycy może zwiększać ryzyko rozwoju cukrzycy oraz chorób sercowo-naczyniowych. Nieleczona choroba może doprowadzić do rozwoju jawnej postaci niedoczynności tarczycy. U kobiet w ciąży utajona niedoczynność tarczycy zwiększa ryzyko poronienia.
Subtelne objawy
Czym różni się klasyczna niedoczynność tarczycy od jej utajonej postaci?
W przypadku subklinicznej niedoczynności tarczycy nie stwierdza się typowych objawów, dlatego rozpoznanie jej nie jest oczywiste. Mogą występować stany obniżonego nastroju, depresji, a także zaburzenia gospodarki lipidowej sprzyjające rozwojowi miażdżycy. Subkliniczna niedoczynność tarczycy stosunkowo rzadko przechodzi w niedoczynność pełnoobjawową
– mówi endokrynolog ze Szpitala Medicover, lek. Marta Kunkel.
Subkliniczną niedoczynność tarczycy mogą sugerować:
- ból głowy,
- zaparcia,
- mniejsza tolerancja na zimno,
- uczucie nieustannego zmęczenia,
- kłopoty z pamięcią,
- stany obniżonego nastroju,
- depresja lub choroba afektywna dwubiegunowa, szczególnie u kobiet bezpośrednio przed oraz po menopauzie.
Dolegliwości te mogą wystąpić w dowolnym momencie - od razu, gdy nastąpi zmiana stężenia TSH, ale równie dobrze i po roku.
U noworodków przedłużająca się żółtaczka może być objawem subklinicznej niedoczynności tarczycy, a u małych dzieci chorobę sugerować mogą opóźnienia w rozwoju. U starszych dzieci utajona niedoczynność potrafi zahamować wzrost oraz opóźnić dojrzewanie płciowe.
Badania niezbędne do diagnozy
Osoba, która zaniepokojona zmianami swojego stanu zdrowia, trafi do lekarza, w pierwszej kolejności zostanie skierowana na badania krwi. Żeby zdiagnozować utajoną niedoczynność tarczycy, należy wykonać:
- oznaczenie stężenia hormonu tyreotropowego (TSH),
- oznaczenie stężenia tyroksyny wolnej (fT4),
- oznaczenie stężenia trijodotyroniny wolnej (fT3),
- oznaczenie stężenia cholesterolu.
Przypomnijmy - utajoną niedoczynność tarczycy rozpoznaje się przy podwyższonym stężeniu TSH i przy prawidłowym stężeniu fT4 i fT3 lub gdy ich stężenie jest bliskie dolnej granicy normy. Występuje również zwiększone stężenie cholesterolu, w tym LDL.
Co wpływa na wynik TSH?
Należy pamiętać, że na wynik TSH wpływa przyjmowanie leków oraz niektóre schorzenia pozatarczycowe. Przejściowy wzrost stężenia TSH może wystąpić w stanie zdrowienia po przebyciu poważnej choroby oraz w przypadku przyjmowania niektórych leków np.: metoklopramidu, H2-blokerów, neuroleptyków, litu, jodu.
Leczenie
Zwykle leczenie polega na podawaniu hormonów tarczycy, jednak decyzję o tym oraz ewentualnie o dawce podejmuje lekarz endokrynolog indywidualnie po szczegółowym wywiadzie lekarskim i przeprowadzeniu badań. Pod uwagę brany jest ogólny stan zdrowia pacjenta oraz jego wiek.
U osób starszych często nie leczy się utajonej niedoczynności wcale, jedynie monitoruje ją, gdyż nie prowadzi ona do żadnych zagrożeń zdrowotnych.
Więcej o chorobach tarczycy:Niedoczynność tarczycy może być niebezpieczna u kobiet w ciążyHashimoto – podstępna choroba, która pojawia się nie tylko u kobiet
Jest endokrynologiem i specjalistą chorób wewnętrznych w Szpitalu Medicover. Na jej wieloletnie doświadczenie zawodowe składają się:
praca w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym na Oddziale Dziecięcym z Izbą Przyjęć w Lublinie, lecznictwo ambulatoryjne jako- diabetolog i endokrynolog. Ukończyła Uniwersytet Medyczny w Łodzi, uzyskała II stopień specjalizacji w zakresie chorób wewnętrznych oraz II stopień specjalizacji w zakresie endokrynologii.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
